Wie ooit foto’s heeft gezien van een turqouise meer in de Dolomieten, die heeft waarschijnlijk Lago di Sorapis gezien. Het lijkt wel of je midden in een ansichtkaart staat. En het mooie is: je moet er wel iets voor doen. Geen kabelbaan, geen parkeerplaats aan de rand van het meer – je moet erheen wandelen. En die wandeling is minstens zo leuk als het einddoel. In dit blog vertel ik je alles wat je moet weten over Lago di Sorapis: van de wandeling ernaartoe, de beste reistijd en praktische tips tot de mythische verhalen die het meer omringen.
Waar ligt Lago di Sorapis?
Lago di Sorapis ligt in de Italiaanse Dolomieten, in de regio Veneto, op ongeveer 1.925 meter hoogte. De dichtstbijzijnde stad is Cortina d’Ampezzo (ook wel de chicste wintersportplaats van Italië). Vanuit daar rijd je in 20 minuten naar het startpunt van de wandeling. Vanuit Venetië doe je er zo’n 2,5 uur over met de auto – ideaal als je een stedentrip wilt combineren met een dagje natuur.
💡 Er zijn nog veel meer mooie meren in de Dolomieten! De meest bekende is Lago di Braies – met die bootjes.
Zo kom je bij Lago di Sorapis
Met de auto: De meeste wandelaars starten hun tocht vanaf Passo Tre Croci, een bergpas tussen Cortina d’Ampezzo en Misurina. Hier is een kleine parkeerplaats, maar in de zomermaanden staat die vaak al vroeg vol. Wij stonden hier geparkeerd, gewoon langs de weg. Een tip: kom vóór 9 uur ’s ochtends of later in de middag om een plek te vinden.
Met de bus: Vanaf Cortina d’Ampezzo vertrekt in de zomermaanden een bus naar Passo Tre Croci. Handig als je geen auto hebt of de parkeerdrukte wilt vermijden.
Waarom is Lago di Sorapis zo turquoise?
Het geheim van de turquoise kleur zit in het gletsjerwater. Fijne deeltjes rotsmeel uit de gletsjer zweven in het water en weerkaatsen het zonlicht. Daardoor krijgt het meer die bijna sprookjesachtige tint. Afhankelijk van het seizoen kan de kleur variëren: van zacht pastelblauw in de lente tot fel smaragdgroen in de zomer.
De legende van dit meer! Volgens een oude legende woonde er ooit een koning genaamd Sorapiss. Zijn dochter Misurina was mooi, maar ook ijdel en verwend. Toen ze een magische spiegel wilde hebben, smeekte Sorapiss de berggeesten om hulp. Zij veranderden hem in een berg, en zijn tranen vulden het meer. Zo zou Lago di Sorapis zijn ontstaan: een meer dat symbool staat voor liefde, verdriet en opoffering.
Wandeling naar Lago di Sorapis
Route vanaf Passo Tre Croci – de standaardroute
De bekendste route naar Lago di Sorapis begint bij Passo Tre Croci. Je rijdt daarheen vanuit Cortina d’Ampezzo en zet je auto neer op een klein parkeerplaatsje. Als je in de zomer na 9 uur aankomt, is de kans groot dat alles vol staat. Dan begint je wandeling met een bonus: een stressmomentje om nog een plekje te vinden. Pro tip: ga vroeg.
De wandeling start rustig door een dennenbos. Het pad is breed, er is nog niks engs of moeilijks, en je hebt alle tijd om te denken: “Dit valt reuze mee, waar hebben al die mensen het over?” Af en toe openbaart zich een uitzicht over de Dolomieten en zie je pieken die rechtstreeks uit een ansichtkaart lijken te komen.
Na een half uurtje verandert de sfeer. Het pad wordt smaller en slingert langs de bergwand. Hier en daar zijn kabels in de rotsen bevestigd, handig om je vast te houden. Je hebt ze niet per se nodig, maar het voelt wel lekker stoer om ze te gebruiken. Mensen met hoogtevrees zullen hier misschien even slikken, maar eerlijk is eerlijk: het is allemaal goed te doen.
Het laatste stuk is iets pittiger. Smalle, stenige paadjes, een paar korte klimmetjes. Je voelt je kuiten werken en je vraagt je af of dit het allemaal waard is. (Spoiler: ja, honderd procent). En dan, ineens, tussen de bomen door: een turquoise glinstering. Je hoort geroezemoes van andere wandelaars en dan ligt het daar: Lago di Sorapis, alsof iemand er een pot blauwe verf in heeft leeggegooid. Magisch.
- Afstand: ongeveer 12 km (heen en terug)
- Tijd: 3 tot 4 uur (afhankelijk van hoeveel foto- en snackpauzes je neemt)
- Hoogteverschil: ca. 200 meter (valt mee, maar je voelt het toch wel)
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld – niet gevaarlijk, maar het is ook geen stadswandeling.
Alternatieve routes
Via Rifugio Vandelli
Net achter het meer ligt Rifugio Vandelli, een eenvoudige berghut waar je kunt slapen. Het pad naar de hut is een iets langere route en vaak een stuk rustiger dan het standaardpad. Het grote voordeel: als je hier overnacht, kun je bij zonsopkomst of zonsondergang naar het meer lopen. Dan sta je daar helemaal alleen. Geen selfiesticks, geen wandelgroepen, alleen jij, het meer en de bergen. Onbetaalbaar.
Combineren met Lago di Misurina
Voor de kilometervreters: er is een zwaardere rondwandeling die Lago di Sorapis combineert met Lago di Misurina. Een flinke tocht met meer hoogtemeters, maar dan heb je twee sprookjesmeren in één dag. Een soort “2 voor de prijs van 1”-deal, maar dan met spierpijn als bonus.
Meerdaagse trekking
Ben je echt fanatiek? Dan kun je Lago di Sorapis ook opnemen in een meerdaagse trektocht door de Dolomieten. Het meer fungeert dan als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) tijdens een tocht langs verschillende hutten in de omgeving van Cortina d’Ampezzo.
Wat kun je doen bij Lago di Sorapis?
Veel wandelaars kiezen ervoor om gewoon neer te ploffen aan de rand, broodje uit de rugzak, voeten even omhoog. Er is geen café of restaurant, dus wat je eet breng je zelf mee – en geloof me, een simpele boterham smaakt nergens zo goed als hier.
Zwemmen in het meer is officieel niet toegestaan, maar je kan wel via een smal pad wandelen rondom het meer. Daar kom je nog meer uitzichtpunten tegen en die zijn vaak een stuk rustiger.
Je kan overnachten in Rifugio Vandelli, de hut vlak naast het meer. Zodra de dagjesmensen weg zijn, hangt er een bijna mystieke rust. En als je de volgende ochtend de zon ziet opkomen boven de bergen, voelt het alsof je het hele meer voor jezelf hebt.
Beste reistijd voor Lago di Sorapis
De zomermaanden zijn zonder twijfel het populairst. Het pad is sneeuwvrij, het weer is stabiel en het water van het meer staat op zijn hoogst. Maar populair betekent ook druk: het kan er soms voelen alsof iedereen vandaag dezelfde wandeling heeft gepland.
Wie liever meer rust zoekt, kiest voor september of oktober. De herfstkleuren geven het landschap een extra dimensie, en je deelt het pad vaak met een stuk minder mensen. In het voorjaar is het meer vaak nog half bevroren en liggen er sneeuwresten op de route – mooi, maar uitdagend.
En de winter? Vergeet het maar. Dan is het gebied simpelweg niet toegankelijk door sneeuw en lawinegevaar.
Praktische tips
- Vertrek vroeg: Vooral in de zomer kan het erg druk worden. ’s Ochtends vroeg is de wandeling rustiger en het licht mooier. Wij gingen juist later in de middag. Toen was het ook rustig bij Lago di Sorapis, maar het laatste stukje op de terugweg liepen we wel in het donker. Gelukkig met hoofdlampjes op, maar zorg dat je niet de hele terugweg in het donker loopt.
- Goede schoenen: Het pad kan smal en rotsachtig zijn. Bergschoenen met grip zijn een must, zeker geen sneakers of slippers.
- Neem water mee: Er zijn geen waterpunten langs de route.
- Respecteer de natuur: Zwem niet in het meer en laat geen afval achter.
